Het Zuidoosten
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Ilse
08 December 2009 | Nieuw Zeeland, Lake Tekapo
Vanuit Invercargill begonnen met de 2e etappe van de Southern Scenicroute. Dit gedeelte was beduidend afwisselender en mooier om te rijden en we hadden gelukkig weer wat heuvels in zicht. Het gedeelte van Invercargill naar Dunedin gaat door het onaangetaste kustlandschap van Catlins State Forest Park. Volgens de reisgids één van de mooiste plekjes van het Zuidereiland.
Bij Slope Point hadden we de 1e stop. Dit is het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland. Dat het daar altijd waait is erg goed aan de bomen te zien. Je vraagt je af hoe ze in deze omstandigheden voet aan de grond kunnen houden!! Via een gravelweg van 19 km moesten we weer terug naar de hoofdweg maar onderweg nog even een "uitwaai"wandeling over het strand gemaakt van Curio Bay. Daar hebben we het hoogtepunt van die dag ontmoet. We stonden oog in oog met een zeldzame en met uitsterven bedreigde geeloogpinguin! Het is een kleine soort pinguin en is ongeveer 40 cm hoog. Hij keek ons aan en liep vervolgens door in de richting van de struiken waar waarschijnlijk het nest zat. Geweldig!
Op de scenicroute geven ze met bebording netjes aan wat de bezienswaardigheden zijn. Lees; plaatsen die je beslist gezien moet hebben! We wisten dat op het stuk dat wij reden, 4 watervallen te zien waren. De 1e in de rij waren de Niagara Falls. Gezien de naam beloofde dat wat. Na wat hotsen en knotsen over een zandweg kwamen we bij de "falls" uit. Het was niet meer dan een stroomversnelling in de Geul! We hebben waterval 2 en 3 maar laten zitten en zijn wel gaan kijken bij de Purakauni Falls. Deze waren gelukkig wel de moeite waard.
Uiteindelijk gearriveerd in Dunedin, het Schotse stadje, waar we 2 dagen hebben vertoefd. De 1e dag hebben we het centrum verkend waarbij de Schotse inslag voor ons niet zichtbaar was. We hebben geen mannen met een kilt zien lopen!! Wel hadden we in de reisgids een foto gezien van het treinstation van Dunedin, één van de mooiste gebouwen van Nieuw Zeeland. Die wilden wij natuurlijk ook hebben, maar bij ons stonden er autobussen in de weg. Nadat we geruime tijd hadden staan blauwbekken hebben we het station toch op plaat kunnen vastleggen, zonder bussen uiteraard. Dunedin is een gezellige stad met veel kleine ouderwetse winkeltjes, mooie kerken en voor ons erg belangrijk, zonnige terrasjes. Jullie zaten op 5 december te wachten op Sinterklaas, waarvan wij natuurlijk hopen dat hij gebracht heeft wat je ervan verwacht had, maar wij zaten in T-shirt en korte broek bij de kerstboom op een terras!!! Het blijft een rare combinatie.
De 2e dag in Dunedin hebben we besteed aan het dierenrijk. Met de camper hebben we een rondje gemaakt over het schiereiland Otago Peninsula. Dit schiereiland wordt door de haven van Dunedin van het vasteland gescheiden. Op het eind van de middag hadden we een excursie op het uiterste puntje van het schiereiland om naar Koningsalbatrossen te gaan kijken. Deze vogels kunnen een spanwijdte hebben van 3 meter! De Koningsalbatrossen komen hier aan land om te broeden. Dit is de enige plaats ter wereld waar deze albatrossen zo dicht bij de bewoonde wereld aan land komen. We hebben 3 koppels gezien die op hun nest zaten en ongeveer 6 die rondcirkelden en uiteindelijk landden. Ondanks hun omvang was het moeilijk de beestjes fatsoenlijk op de plaat vast te leggen.
Aansluitend hebben we de Penguin Place bezocht. Daar kun je de geeloogpinguins bekijken vanuit loopgraven, zodat de beestjes niet gestoord worden door al die toeristen. We hadden verwacht dichterbij te kunnen komen maar dit bleek niet het geval. Afstand geboden! Gelukkig hadden we de eerdere ontmoeting al gehad!
Voordat we uit Dunedin richting Lake Pukaki zijn vertrokken hebben we nog even een bezoekje gebracht aan de Baldwin Street. Dit is de steilste straat ter wereld, volgens het Guiness Book of Records. We zijn niet naar boven gelopen, sorry, maar hebben genoegen genomen met een foto.
Onderweg een kijkje genomen bij de opmerkelijke Moeraki Boulders. Dit zijn enorme ronde stenen die als �knikkers van de duivel� aan de kust liggen. Volgens de Maori-legende zijn het de voorraadmanden van een vergane kano; in werkelijkheid zijn ze ontstaan door de erosie van de Mudstonerotsen bij het strand. We hebben geprobeerd 1 bal te verplaatsen om toch onze sportiviteit te laten zien. Het is niet gelukt. Het enige sportieve dat overbleef was, dat Lucie er uiteindelijk bovenop stond!
We wilden eigenlijk via de oostkust verder reizen in de richting van Christchurch, de plaats waar de camper ingeleverd moet worden, maar aangezien we nog 3 dagen OVER hadden hebben we besloten nogmaals de binnenlanden in te gaan in de richting van de Zuidelijke Alpen. We hebben heerlijk genoten van het zand en de zee maar we zijn toch duidelijk meisjes die van de Mountains houden. We wilden Mount Cook graag nog een keer in volle glorie zien maar dan bij een strak blauwe hemel en dat is ons gelukt! Via het azuurblauwe Lake Pukaki zijn we naar Mount Cook gereden. Als je de foto�s van de Zuidelijke Alpen ziet met op de voorgrond het Lake Pukaki, zou je bijna de indruk krijgen dat er is gefotoshopt, maar wat op de foto staat is reality! Dit geldt ook voor de overvolle rivierbeddingen met lupines in alle kleuren van de regenboog. Voor de Kiwi´s is het onkruid maar voor ons als toerist geeft het het landschap een geweldig gekleurd uiterlijk.
Het einde van onze rondrit door Nieuw Zeeland komt in zicht. We hebben na een wandeling van een uurtje of 4 bij Mount Hooker, een campground opgezocht in Lake Tekapo. Ook hier hebben het azuurblauwe meer en de plaats dezelfde naam. Het is de afgelopen dagen erg zomers weer geweest met temperaturen boven de 20 graden. We hopen dat de komende 2 dagen zo te houden zodat we onze vakantie op een rustige manier kunnen afbouwen. De 10e leveren we de camper in en blijven nog 2 dagen in Christchurch voordat de definitieve terugreis begint. Voordat het zover is laten wij in ieder geval nog iets van ons horen,
groetjes en knuffel van ons 2.
Bij Slope Point hadden we de 1e stop. Dit is het meest zuidelijke puntje van het Zuidereiland. Dat het daar altijd waait is erg goed aan de bomen te zien. Je vraagt je af hoe ze in deze omstandigheden voet aan de grond kunnen houden!! Via een gravelweg van 19 km moesten we weer terug naar de hoofdweg maar onderweg nog even een "uitwaai"wandeling over het strand gemaakt van Curio Bay. Daar hebben we het hoogtepunt van die dag ontmoet. We stonden oog in oog met een zeldzame en met uitsterven bedreigde geeloogpinguin! Het is een kleine soort pinguin en is ongeveer 40 cm hoog. Hij keek ons aan en liep vervolgens door in de richting van de struiken waar waarschijnlijk het nest zat. Geweldig!
Op de scenicroute geven ze met bebording netjes aan wat de bezienswaardigheden zijn. Lees; plaatsen die je beslist gezien moet hebben! We wisten dat op het stuk dat wij reden, 4 watervallen te zien waren. De 1e in de rij waren de Niagara Falls. Gezien de naam beloofde dat wat. Na wat hotsen en knotsen over een zandweg kwamen we bij de "falls" uit. Het was niet meer dan een stroomversnelling in de Geul! We hebben waterval 2 en 3 maar laten zitten en zijn wel gaan kijken bij de Purakauni Falls. Deze waren gelukkig wel de moeite waard.
Uiteindelijk gearriveerd in Dunedin, het Schotse stadje, waar we 2 dagen hebben vertoefd. De 1e dag hebben we het centrum verkend waarbij de Schotse inslag voor ons niet zichtbaar was. We hebben geen mannen met een kilt zien lopen!! Wel hadden we in de reisgids een foto gezien van het treinstation van Dunedin, één van de mooiste gebouwen van Nieuw Zeeland. Die wilden wij natuurlijk ook hebben, maar bij ons stonden er autobussen in de weg. Nadat we geruime tijd hadden staan blauwbekken hebben we het station toch op plaat kunnen vastleggen, zonder bussen uiteraard. Dunedin is een gezellige stad met veel kleine ouderwetse winkeltjes, mooie kerken en voor ons erg belangrijk, zonnige terrasjes. Jullie zaten op 5 december te wachten op Sinterklaas, waarvan wij natuurlijk hopen dat hij gebracht heeft wat je ervan verwacht had, maar wij zaten in T-shirt en korte broek bij de kerstboom op een terras!!! Het blijft een rare combinatie.
De 2e dag in Dunedin hebben we besteed aan het dierenrijk. Met de camper hebben we een rondje gemaakt over het schiereiland Otago Peninsula. Dit schiereiland wordt door de haven van Dunedin van het vasteland gescheiden. Op het eind van de middag hadden we een excursie op het uiterste puntje van het schiereiland om naar Koningsalbatrossen te gaan kijken. Deze vogels kunnen een spanwijdte hebben van 3 meter! De Koningsalbatrossen komen hier aan land om te broeden. Dit is de enige plaats ter wereld waar deze albatrossen zo dicht bij de bewoonde wereld aan land komen. We hebben 3 koppels gezien die op hun nest zaten en ongeveer 6 die rondcirkelden en uiteindelijk landden. Ondanks hun omvang was het moeilijk de beestjes fatsoenlijk op de plaat vast te leggen.
Aansluitend hebben we de Penguin Place bezocht. Daar kun je de geeloogpinguins bekijken vanuit loopgraven, zodat de beestjes niet gestoord worden door al die toeristen. We hadden verwacht dichterbij te kunnen komen maar dit bleek niet het geval. Afstand geboden! Gelukkig hadden we de eerdere ontmoeting al gehad!
Voordat we uit Dunedin richting Lake Pukaki zijn vertrokken hebben we nog even een bezoekje gebracht aan de Baldwin Street. Dit is de steilste straat ter wereld, volgens het Guiness Book of Records. We zijn niet naar boven gelopen, sorry, maar hebben genoegen genomen met een foto.
Onderweg een kijkje genomen bij de opmerkelijke Moeraki Boulders. Dit zijn enorme ronde stenen die als �knikkers van de duivel� aan de kust liggen. Volgens de Maori-legende zijn het de voorraadmanden van een vergane kano; in werkelijkheid zijn ze ontstaan door de erosie van de Mudstonerotsen bij het strand. We hebben geprobeerd 1 bal te verplaatsen om toch onze sportiviteit te laten zien. Het is niet gelukt. Het enige sportieve dat overbleef was, dat Lucie er uiteindelijk bovenop stond!
We wilden eigenlijk via de oostkust verder reizen in de richting van Christchurch, de plaats waar de camper ingeleverd moet worden, maar aangezien we nog 3 dagen OVER hadden hebben we besloten nogmaals de binnenlanden in te gaan in de richting van de Zuidelijke Alpen. We hebben heerlijk genoten van het zand en de zee maar we zijn toch duidelijk meisjes die van de Mountains houden. We wilden Mount Cook graag nog een keer in volle glorie zien maar dan bij een strak blauwe hemel en dat is ons gelukt! Via het azuurblauwe Lake Pukaki zijn we naar Mount Cook gereden. Als je de foto�s van de Zuidelijke Alpen ziet met op de voorgrond het Lake Pukaki, zou je bijna de indruk krijgen dat er is gefotoshopt, maar wat op de foto staat is reality! Dit geldt ook voor de overvolle rivierbeddingen met lupines in alle kleuren van de regenboog. Voor de Kiwi´s is het onkruid maar voor ons als toerist geeft het het landschap een geweldig gekleurd uiterlijk.
Het einde van onze rondrit door Nieuw Zeeland komt in zicht. We hebben na een wandeling van een uurtje of 4 bij Mount Hooker, een campground opgezocht in Lake Tekapo. Ook hier hebben het azuurblauwe meer en de plaats dezelfde naam. Het is de afgelopen dagen erg zomers weer geweest met temperaturen boven de 20 graden. We hopen dat de komende 2 dagen zo te houden zodat we onze vakantie op een rustige manier kunnen afbouwen. De 10e leveren we de camper in en blijven nog 2 dagen in Christchurch voordat de definitieve terugreis begint. Voordat het zover is laten wij in ieder geval nog iets van ons horen,
groetjes en knuffel van ons 2.
-
08 December 2009 - 05:03
Johan:
Hoi Ilse en Lucie,
Bedankt weer voor het leuke verslag en de daarbij behorende mooie foto's.
Denk nog niet aan de terugreis, maar blijf genieten.
groetjes. -
08 December 2009 - 06:38
Hallo Meisjes,:
Prachtig,prachtig de tante van Frank vraagt regelmatig naar jullie,kan alleen maar zeggen hoe mooi het daar is.Jullie zullen haar wel een keer zien bij ons.Enne geniet er van.Groetjes van ons. -
08 December 2009 - 09:25
Dionne:
Wow wat een mooie foto's, echt prachtig. Geniet nog van de laatste dagen! -
08 December 2009 - 09:41
Har:
hallo Ilse en Lucie,
wat een pracht en wat een genieten. Hier kun je nog jaren over napraten. De pinquin komt me trouwens bekend voor. Jullie "buitenverblijf" waar de twee pinquins op bezoek komen hebben jullie niet nader omschreven. Het zijn dus geen dakloze pinquins. Geniet nog van de resterende dagen en laat ons meegenieten.
Groetjes , ook van Ria.
-
08 December 2009 - 10:58
Eline:
Wat een mooi land is het toch... Geniet nog van de laatste dagen en tot snel! -
08 December 2009 - 19:11
Manon:
Wat een geweldig mooie foto's en een onvergetelijk avontuur.
It takes your breath away......
Het is nog lang niet voorbij, dus geniet.....
groetjes Manon -
09 December 2009 - 04:08
Marjo:
Hallo dames
Het is echt waar geweldig mooi daar.Ben wel een klein beetje veel jaloers dat jullie daar zitten en ik nu om 05.00u 's nachts hier.Maar ja verschil moet zijn.
geniet van jullie laatste dagen en wij verwachten jullie weer thuis met veel mooie verhalen en foto's.
groetjes Marjo -
09 December 2009 - 18:03
Petra :
Hou Ilse en Lucie,
Ja, ja het zit er bijna op. Voor jullie vind ik het wel jammer, want ik merk aan jullie verslagen hoe enthousiast jullie zijn en het nog lang niet moe zijn. Wie weet wat er een volgende keer op de planning staat, want ik neem aan dat er ook nog naar het witte poeder in de bergen gegaan moet worden.
Robert vertrekt volgende week vrijdag voor 4/5 dagen skien. Ik kan niet mee, want wij hebben op 21 december nog een studie da. Hoe ze die hebben kunnen plannen........
Ik ben dit keer wel blij als ik vakantie heb. Even uitblazen en de accu opladen. Dadelijk even sporten en jullie plantjes verzorgen.... de laatste keer voor deze vakantie.
Het kerstdiner heb ik gepland dus voor eten is weer gezorgd. De jongeman van dinerinn had jullie gemaild, maar kreeg de mail steeds terug. Foute emailadres....
Prachtig ook deze plekken weer en inderdaad soms moet je geluk hebben. Met de dolfijnen lukten niet, dan maar de pinguins. Lijkt me wel een speciale gewaarwording zo dichtbij. En ik weet nu al... ik wil alle andere foto's ook zien.
Nou dames, geniet nog van de laatste dagen op julie vakantiestek en tot gauw....
groetjes Petra
ps natuurlijk ook een groet van Robert. -
10 December 2009 - 09:14
Giel En Yasmina:
Lieve allebei.
Van het lezen van jullie reisverslagen en foto,s hebben we ontzettend genoten.
Wat een bijzondere reis.
Daar kunnen jullie nog lang van nagenieten.
Voor straks,een hele goede terugreis en een veilige warme ,(het vriest nu wel hoor !! )thuiskomst.
Geniet nog samen van de vele vlieguurtjes.
Lieve groeten Giel en Yasmina. -
11 December 2009 - 09:53
Iris:
Super bedankt voor het volgen van jullie mooi, geweldig en avontuurlijke vakantie. Geniet van jullie laatste dag. En alvast een fijne terug reis naar ons kikker landje. Heel veel groetjes iris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
